تحقیق در مورد کاراته

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 5 صفحه

قسمتی از متن .doc :

کاراته

کاراته‌ ( به ژاپنی:空手 ) یک نوع ورزش رزمی است. به معنای روش مبارزه و دفاع با دست خالی (بدون سلاح) و شامل ضربه‌های سریع دست و پا.

کاراته دارای قدمتی پنج هزار ساله است و یکی از استادان اولیه و مبتکران این فن بودیدهاراما است که حدود ۵۲۵ سال قبل از میلاد مسیح می زیسته است. وی که از پیشوایان مذهبی بودایی بود، به تنهایی از هند به راه افتاد و پس از راهپیمایی چند هزار کیلومتری خود و با پشت سر گذاشتن موانع طبیعی بسیار مشکل موجود در آن زمان به چین رسید و در ایالت هون نان و معبد شائولین اقامت گزید. تعالیم بودیدهاراما شامل تمرینات شدید انضباطی و رعایت پرهیزکاری بود. وی 9 سال رنج و ریاضت همراه با تفکر و برای این که شاگردانش نیز بتوانند در مقابل ساعت‌های طولانی تفکر و اندیشه تاب مقاومت بیاورند و نیز با زورگویانی که تعالیم مذهبی و مردان دین را سد راه خود می‌‌دیدند به مبارزه و مقابله برخیزند 18 حرکت تمرینی را ابداع نمود که در حقیقت زیر بنای حرکات کاراته امروزی است.

کاراته امروزی شکل تکامل یافته ای از کمپوی چینی (بوکس چینی) می باشد که در ابتدا اوکیناواته نامیده میشد. از هنگامی که حکومت‌های استبدادی در چین سلسله کینک ۱۶۴۴ سلسله ساتسوما در اوکیناوا به منظور جلو گیری از ورزیده شدن مخالفان و نیز تحت کنترل در آوردن مردم قانون منع استفاده از شمشیر را به مورد اجرا گذاشتند و به جمع آوری سلاح‌های رزمی اقدام نمودند مردم به سوی آموزش هنر مبارزه با دست خالی روی آوردند که همین امر باعث شکوفایی هرچه بیشتر کاراته شد.

در سال ۱۹۲۱ یکی از بزرگ‌ترین استادان کاراته جزیره اوکیناوا گیچین فونا کوشی ۱۸۶۸-۱۹۵۷ توانست با قدرت و ظرافت تمام کاراته را به ژاپن معرفی نماید و برخی دیگر از هنر جویان که تحت تعلیم بزرگ‌ترین استادان اوکیناوا قرار گرفته بودند، تکنیک‌های سنتی را با یکدیگر ترکیب نموده و سبک‌های متعددی از کاراته را به وجود آوردند.

سال ۱۳۴۲ سال ورود کاراته به ایران توسط هرمز میربابایی و محمدعلی صنعتکاران و فرهاد وارسته هستند می‌‌باشد.

در حال حاضر، سبکهای مختلف کاراته، بالغ بر صدها سبک می‌شود که در واقع، بازگشت همه آنها به چهار سبک اصلی و مادر از سبک‌های اصلی و کنترلی و یک سبک نیمه کنترلی می‌‌باشد.

سبک‌های کاراته

سبک های کنترلی عبارت‌اند از:

شوتوکان بنیان گذار: گیچین فونا کوشی. در این متد توجه خاصی به نیرو و سرعت ورود آن و مرکز ثقل نیرو می‌شود .

شیتوریو بنیان گذار: کنوا مابونی. شیتوریو متشکل از دو سیستم ناهاته و شوری ته در کاراته می‌‌باشد.

گوجوریو بنیان گذار: میاگی چوجون. گوجوریو روش سفت و نرم، که در اوکیناوا شکل گرفت و و متعلق به سیستم ناهاته در کاراته می‌‌باشد.

وادوریو بنیان گذار: اوتسوکا هیرونوری. وادوریو یعنی : راه صلح، روش صلح، روش صلح جویانه.

سبک های غیر کنترلی عبارت است از:

کیوکوشین بنیان گذار: ماسوتاتسو اویاما کیوکوشین کای، از عناصر مختلفی که نشات گرفته از تجریبات اویاما وسبک های دیگر است، به وجود آمد.

توضیح کامل تر:

سبک های کاراته بسیار متعدد و بالغ بر صد نوع سبک رسمی در دنیا وجود دارد.اصول کلی و پایه ی سبک های کاراته با هم یکی است و فرق آن ها در نحوه ی بکار گیری آن هاست.

بطور کلی سبک های کارته به سه دسته تقسیم می شود

سبک های کنترلی

سبک های غیر کنترلی

سبک های رینگی

برخی از سبک های مهم در کاراته:

جو کای بو کاراته ( ترکیبی از جودو، کاراته ، بوکس )

شوتوکان (با استفاده از این سبک حرکت های غیرممکن فیزیکی امکان پذیر می شود )

شیتوریو ( سیستم ناهاته ، سیستم شوری ته ) این سبک توسط کنوامابونی ایجاد شد.

کان زن ریو

بودو

گوجوریو

کیوکوشین

کیوکوشین کای (بر قدرت فیزیکی تاکید دارد )

وادوریو

اطلاعات عمومی :

کاراته تکنیک عملی جنگیدن با دست خالی است . روش تمرینات مغزی و جسمانی می باشد . این ورزش برای دفاع شخصی ابداع گردیده و قدرت استفاده از دستها و پاها در این روش حایز اهمیت است .

کاراته یک ورزش رزمی رقابتی است که همانند جودو و تکواندو در رده بندی وزنهای مختلف صورت می گیرد . ماهیت اصلی تکنیک کاراته در (کومیته) خلاصه میشود . مفهوم کومیته عبارت است از حمله سریع و موثر به هدف که در آن از تکنیک مناسب و حد اکثر قدرت استفاده می شود . این عمل در کوتاهترین زمان ممکن صورت می گیرد . مسابقه کاراته ممکن است بصورت مسابقات کومیته یا کاتا انجام شود .

مسابقات کومیته هم بصورت تیمی و هم انفرادی صورت می گیرد . مسابقات انفرادی در گروههای وزنی مختلف برگزار می شود و مسابقات تیمی بین گروههای مختلف انجام می شود . تعداد شرکت کنندگان در مسابقات تیمی باید فرد باشد . کاتا عبارت از یک سری تکنیک های دفاعی شامل مشت زدن ، ضربه زدن و لگد زدن منظم است که یکی پس از دیگری اجرا می‌شود و دارای اهداف فیزیکی و غیر فیزیکی می باشد ، و در تمرینات آن هیچ حرکت زایدی هم وجود ندارد . شرکت کنندگان این رشته باید کاتای اجباری یا (شی تی ) و کاتای اختیاری یا (توکویی) را انجام دهند .